Wonen
Hoe is het om op een eiland te wonen? Kun je wel een huis krijgen als je jong bent? En wat zijn er voor een voorzieningen als je ouder wordt? Of moet je dan naar een tehuis aan de wal?
Het aantal toeristen dat Vlieland bezoekt, groeit al jaren. Het seizoen wordt langer en er is sprake van een kwaliteitsslag in het aanbod van horeca, recreatie en winkelvoorzieningen. Dit gaat hand in hand met meer bestedingen op het eiland en hogere kwaliteitseisen van het publiek. Dat samen leidt tot meer en andere werkgelegenheid.
Waar in het verleden de werkgelegenheid bestond uit een kleine kern van vast personeel en een grote poule aan tijdelijk personeel voor de piek in het seizoen, zijn er nu meer ‘jaarrond’ functies gekomen op het eiland: het hele jaar door of een groot deel daarvan (voor, hoog-, en naseizoen).
Het is met het oog op leefbaarheid en economie van het eiland van groot belang om deze groeiende groep in goede woonruimte voor langere tijd aan het eiland te binden. Daaarom heeft de gemeente een “woonvisie” opgesteld en aan de hand van deze visie diverse bouwprojecten onderhanden genomen. Inmiddels is de woonwijk “De Zeester” aan de Willem de Vlaminghweg afgerond (foto). Een ander voorbeeld is Boswijck, waarbij zorg en wonen wordt gecombineerd.
Eilandverlangen
En het eiland, je eigen
zo eigen plek waarnaar
je dromend verlangt,
niet alleen
in de zomer maar juist
in de lente als alles
nog rust en haast
eenzaamheid denkt,
ruist de zee in de bomen
en golft het bos
in haar ritme door
brekend op stilte.
En het eiland, je eigen
weerkaatsing beweegt
in haar heen
en weer
terug.
Gerda Posthumus, eilanddichter van Vlieland
Annelies Hoekstra
April 2018 zijn mijn man Douwe en ik op het mooie Vlieland komen wonen. Zolang wij elkaar kennen kwamen we al vaak op Vlieland.
In Leeuwarden hebben wij een bureau met 11 medewerkers voor grafische/ruimtelijke vormgeving en interactieve media; BW H Ontwerpers. Onze band met Vlieland werd nog intenser toen we werden gevraagd voor de creatieve ondersteuning van Podium Vlieland en later ook nog van Fortuna Vlieland, de bierbrouwerij op het eiland. Vele mooie momenten volgden; Into The Great Wide Open, Here Comes The Summer, filmweekenden en after IDFA in Podium Vlieland.
We waren ontzettend blij toen wij eind 2017 de mogelijkheid kregen om ons huis in de Dorpsstraat te kopen. Dankzij de digitalisering deden wij ons werk al voor een deel thuis, dat maakte het besluit makkelijker.
Daarnaast hebben we de telefonie van ons bedrijf aangepast zodat alle collega’s met computer en mobiel de bedrijfstelefoon kunnen beantwoorden en het dus niet meer uitmaakt waar je bent.
Dr. Deen
Wat is dat toch, die onweerstaanbare behoefte om elk jaar maar weer anderhalf uur te willen varen naar dat onbedorven deeltje van Nederland? Van de wereld. Dat eilandje in het hoge Noorden, met haar eigenzinnige weelderigheid. Geïsoleerd door eeuwenlang ongestoord gemodelleerde grillige grenzen aan de Wadden- en de Noordzee. Zou het kunnen zijn dat de natuur haar bevolking zal beïnvloeden? Daar heeft het klaarblijkelijk alles van: Vlieland’s natuur met haar gelaten eigenheid, is immers herkenbaar in het wezen van de Vlielanders. Een houding van leven en laten leven. Pas op het moment dat het uit de hand loopt, is ingrijpen onontbeerlijk. Dat moment is aangebroken als één van de Vlielanders in de problemen komt. En in Vlielands natuur is het niet anders. Vlieland onlosmakelijk verweven met haar natuur.
In 1991 verruilden wij, met ons hele gezin onze huisartsenpraktijk van Zeeland naar Vlieland. Niets kwaads over Zeeland hoor, prachtig land en ook lieve mensen. Maar voor een huisarts in-hart-en-nieren was het naar zijn inzicht niet meer mogelijk zijn aan hem toevertrouwde gezinnen optimaal zorg te mogen bieden.
In een groepspraktijk is geen plaats meer, onder andere voor verloskunde en is protocollair werken de standaard. Maar wie past nu volledig in een altijd beperkend protocol?
Het heeft niet lang geduurd dat wij Vlieland omarmd hebben. Al die vrijwilligers die belangeloos meegeholpen hebben het werk van een solitaire huisarts mogelijk te maken en het ideaal van die eigenzinnige huisarts te verwezenlijken. Uren kan ik daar over verhalen. Maar de redactie heeft mij maar een half A4’tje gegund.
Alleen dit dan nog: Vlieland, mijn Home!