Gasten aan het woord

De tocht was niet alleen prachtig, maar ook verrassend uitdagend – sommige aanwijzingen zaten goed verstopt! Maar uiteindelijk wisten we het juiste woord te ontrafelen… en begin juli kregen we het geweldige nieuws: we hadden gewonnen! Een weekendje Vlieland, op kosten van het platform – maar dit keer in de winter.

Vlieland, het eiland van dokter Deen, van Liesbeth List… dat sprak tot de verbeelding. Winter of niet, wij gingen! Omdat we hoopten op een beetje zon, planden we ons weekend zo laat mogelijk binnen de prijsperiode, en zo vertrokken we op vrijdag 4 april 2025 met de veerboot naar het eiland.

Hotelletje de Veerman werd onze uitvalsbasis, en bij fietsverhuur Jan van Vlieland stonden twee stevige fietsen voor ons klaar. We hadden geluk – opnieuw! – want het weekend bracht stralend weer. We namen de laatste boot van de dag, en zagen vanaf het dek de zon als een vurige bol in de zee zakken. Een magisch begin.

We hadden van tevoren al flink wat plannen gemaakt, want ook in de winter biedt Vlieland volop moois – al is het aanbod buiten het hoogseizoen wat beperkter.

Op zaterdag trapten we richting de Vlielandse Kaasbunker, gelegen vlak bij de vuurtoren. Met een digitale gids op onze mobiel maakten we een interessante rondgang rondom de bunker, waarin biologische kazen liggen te rijpen. We leerden over de productie, de rijping en de geschiedenis – en natuurlijk volgde er een proeverijtje. De kazen vielen zó in de smaak dat we meteen wat lekkers insloegen voor een gezellige borrel met vrienden op het vasteland.

’s Middags genoten we in alle rust van de zon op het terras, om daarna heerlijk te dineren bij Grand Café de Oude Stoep – wat ons betreft een absolute aanrader.

Zondagochtend checkten we rond 10 uur uit. Onze bagage werd keurig door het hotel naar de veerboot gebracht, zodat wij nog een paar vrije uurtjes hadden om het eiland verder te ontdekken. We stapten op de fiets richting het Bunkermuseum Wn 12H, ooit een schakel in de beruchte Atlantikwall.

Wat we daar aantroffen, raakte ons diep. De zorgvuldig gerestaureerde bunker vertelt – in beelden, geluiden en persoonlijke verhalen – over een duister hoofdstuk in de eilandgeschiedenis. De historische foto's in de ontvangstzaal, vergezeld van indringende toelichtingen, brachten het leven tijdens de bezetting op confronterende wijze tot leven.

DE SEIZOENEN ZIEN VERANDEREN IS NERGENS ZO MOOI ALS OP VLIELAND 

“Ik was hoogzwanger toen we op Vlieland waren en hebben toen de naam van onze zoon met een schelp in het zand hebben geschreven.” Het is 2006. Een jaar eerder is Willemijn Akkermans door haar man Mark Brans ten huwelijk gevraagd op het eiland. Bij de Klaas Douwesvijver, om precies te zijn. Vlieland blijkt voor het gezin dé plek te zijn om stil te staan bij de essentie van het leven. Mooie momenten in het leven worden er gevierd, maar het is ook de plek waar de minder mooie momenten van het leven verwerkt kunnen worden. Met Willemijn halen we Vlielander herinneringen op die teruggaan tot in de jaren zeventig en waar vandaag de dag nog steeds nieuwe herinneringen aan toegevoegd worden.

Begin jaren tachtig veranderden voor Willemijn de vakanties raakte Vlieland voor langere tijd uit het zicht. Daar kwam in 2003 verandering in. “Ik leerde Mark kennen en het eerste dat we deden was een weekend kamperen op Vlieland. In een tentje terug naar de plek waaraan we beide zoveel mooie herinneringen koesteren: camping Stortemelk. De muntjes in de douchehokken, een kroketje in de haven, het zand op de vloer in het Posthuys… dat was er allemaal niet meer. Maar wat er nog steeds in overvloed was, was het gevoel van thuis komen.

Gemiddeld zoekt het gezin Brans Vlieland 3x per jaar op. Afgelopen jaar voor het eerst weer in het zomerseizoen, maar vaak gaat de voorkeur uit naar een weekend in het voorjaar of de meivakantie en uiteraard de winterperiode. Willemijn heeft Vlieland met de tijd mee zien gaan, de afgelopen decennia. “Uiteraard veranderen dingen en dat is ook goed. Mooi vind ik om te zien dat de basis nooit is veranderd. Die is zoals het was. Vorig jaar zaten we bij Zeezicht op aan de koffie toen het terras werd leeg gemaakt en de luiken dicht gingen. Een begrafenisstoet kwam voorbij. Dan staat alles even stil op het eiland met het diepste respect van iedereen. Vlieland ten voeten uit…”.

Interview van Klaas de Jong met Willemijn, Mark en Bor Brans

Sometimes you just have to go with the waves

Het is de tekst op het schilderijtje dat voormalig ambulancemedewerker Patrick Broeders in 2022 bij zijn afscheid op Vlieland kreeg. De tekst is een tastbare herinnering aan een periode van ruim 15 jaar, waarbij Patrick onderdeel is geweest van de ambulancepost op het eiland. Het staat ook symbool voor de nieuwe fase die in zijn leven is aangebroken: Na eerst een jaar als ZZP-er aan het werk te zijn geweest, is Patrick nu samen met een vriend en collega (veteraan) bezig om DBC Sneek B.V. als onderneming op de kaart te zetten. Zijn onderneming BZenV maakt nu onderdeel uit van dit bedrijf. In de periode 2006 - 2022 wordt Patrick vanuit Damwoude met enige regelmaat ingezet als ambulancemedewerker op Vlieland. “Je bent dan voor een aantal dagen in de week gestationeerd op Vlieland op de ambulancepost. 

Patrick bewaart speciale herinneringen aan de lange periode. Niet alleen vanwege het dankbare werk en de relatieve vrijheid die het verblijf op Vlieland met zich meebracht. Vlieland betekende lange tijd ook een rustpunt om zaken uit het verleden te kunnen verwerken én het was de plek om een nieuwe stip op de horizon zetten. “In 1992, ik was toen net 19 jaar oud volgde mijn eerste uitzending naar Bosnië. Er volgden twee, waaronder Dutchbat3 Srebrenica, waarbij ik de val van Srebrenica heb meegemaakt. Het is een hoofdstuk uit het boek van mijn leven. Het hoort bij me en ik heb het inmiddels geaccepteerd. Daarom ben ik trots op het dragen van mijn medailles. Gelukkig wordt met het verstrijken van de tijd het hoofdstuk defensie in mijn boek steeds een beetje kleiner.

De blik werd tijdens de periode op Vlieland steeds toekomstgerichter. “Nadenken, plannen smeden en je gedachten om ondernemer te worden omzetten in daden…. Wandelen langs de vloedlijn of zitten in een duinpannetje werkt dan heel inspirerend”, aldus Patrick. De studieboeken werden opgepakt en daarmee werd de basis gelegd voor de Onderneming BZenV, die nu onderdeel uitmaakt van het bedrijf DBC Sneek B.V.